• 

Ineens ging het licht uit en was daar de Burn-out overval. Daar zat ik dan, op kantoor en boos om iets wat ik me niet eens meer kan herinneren. Zo boos dat ik niet meer verder kon. Keihard brullend belde ik mijn vriendin en collega op, die thuis is die dag. Of ze me kon komen halen want ik kon niet meer. Ze bracht me naar huis en daar begon een lange periode van allerlei emoties en nieuwe inzichten van hoe ik daar was gekomen.

Drie weken lang was ik alleen maar boos, op alles en iedereen behalve mijn vriend. Maar eigenlijk had iedereen wel wat misdaan en mijn werkgever nog het meeste. Mijn boosheid uitte ik in grote huilbuien. Als ik dacht geen tranen meer te hebben, dan kwam er weer een nieuwe lading. Met mijn lief ging ik op vakantie naar Portugal. In het voorjaar zat ik op een prachtig resort tussen overwinteraars en mijn tempo van leven daalde zoetjes aan. Na een dag of twee kon ik mijn bed nauwelijks meer uit en begon ik met een soort winterslaap die ik nog nooit eerder had ervaren. 14 uur per dag slapen en dan nog meer willen slapen omdat je zo moe bent. Het was niet de gezelligste vakantie die ik ooit met mijn lief had maar hij is er gelukkig niet door weggelopen.

Na de winterslaap meldde ik me bij de psycholoog bij mij om de hoek. Hij gaf me als tip om te bewegen, ‘ga maar rondjes rennen in het park, dat is goed voor je’. Ik heb werkelijk nog nooit zo’n hekel gehad aan bewegen als in die periode. Ondertussen werkten we met cognitief emotieve therapie aan de oorzaak van mijn burn-out. Ik schreef in mijn dagboek dat het voelde alsof dat gevoel van overvallen worden maar niet ophield. Alsof ik steeds in de branding stond en murw geslagen werd door grote golven en zo mijn best deed om te blijven staan. En daar kreeg ik het beste advies wat ik ooit heb gekregen, verpakt in een vraag: ‘Waarom ga je niet zwemmen in plaats van vechten om te blijven staan? Dan kun je kiezen welke richting of welk tempo en kun je gebruik maken van de stroming’ .

De flexibiliteit en wendbaarheid die het zwemmen me zou geven, bleken niet zo makkelijk te behalen als ik had gehoopt. Ik moest er gewoon keihard voor werken. Maar dit werd beloond! Ik kreeg meer zelfvertrouwen en zocht ander werk waar ik een geweldige persoonlijke groei mocht doormaken met een supercoach als manager en maakte daarna een nieuwe start in een ander vakgebied. De vele ontwikkelingen die volgden en stappen die ik durfde te zetten (zoals voor mezelf beginnen en een eigen praktijk opbouwen!) hadden nooit plaats gevonden zonder die burn-out.

Die Burn-Out overval lijkt op een overval omdat je de signalen niet wil zien. De oogkleppen die we ophouden zorgen daarvoor. Maken dat je niet wendbaar bent en juist knel komt te zitten. De beste manier om dat gevoel van overvallen worden door een burn-out te voorkomen? Aan jezelf blijven werken. Vraag, leer, reflecteer en groei zo door.

Voor iedereen die dit wel wil doen maar weinig tijd wil of kan vrijmaken door het jaar heen is er nu een Private Summer School, waar je in een relatief korte periode jouw persoonlijke doelen bereikt.